تحقیر همیشه دردناک است

گفت وگو با سید محمد بهشتی هم می تواند یک اتفاق رسانه ای باشد و هم می تواند خاطره ارزشمندی را بسازد که هرگز از یاد نمی رود. این را بدون اغراق می نویسم. فرانک آرتا: گفت وگو با سید محمد بهشتی هم می تواند یک اتفاق رسانه ای باشد و هم می تواند خاطره ارزشمندی را بسازد که هرگز از یاد نمی رود. این را بدون اغراق می نویسم. او شیرین سخن می گوید و نوع کلامش چون یک روایت گری ذاتی و یک تصویر سازی اکتسابی را با خود همراه دارد، آدم را لبریز از شوق بیشتر دانستن می کند. او طی چند دهه گذشته مسیر پر پیچ و خمی را پشت سر گذاشته است، مدیریت های مختلفی را تجربه کرده است و در بزنگاه های زیادی نیز حضور داشته است. تجربه او به شکل عجیبی با دانش آمیخته است، برای همین بیراه نیست اگر بگوییم که محمد بهشتی خود به تنهایی می تواند یک برش راهبردی از تاریخ روزهای پس از انقلاب باشد. مدیریت در سینما را تجربه کرده، در میراث فرهنگی حضور داشته است، در تلویزیون و عرصه هنر حضوری تامل برانگیز را تجربه کرده است و اگر فضا بطلبد تا در مورد تهران قدیم و معماری نیز سخن بگوید، آنقدر می داند و دلنشین می گوید که گفت و گو با او را خواستنی می کند.  همه حرفهایی که می زند در این مجال نمی گنجد اما سعی کردیم که به اندازه این دو صفحه، گوشه کوچکی از سید محمد بهشتی را برای مخاطبان به کلمه بکشیم. ‌